Μετά από χρόνια θα ζητάνε τα εγγόνια μου
να τους πω ηρωικές ιστορίες απ’το στρατό και θα τους λέω για τη μέρα που έφερα 4 συνεχόμενες εξάρες.
Έχει επανέλθει τόσο δυναμικά ο κλασσικός, λυσσασμένος άνεμος του Αιγαίου που τις σκοπιές μας πλέον τις αποκαλούμε και «πιθανές μεταθέσεις».
Με μερικούς πρόχειρους υπολογισμούς, αν αυξηθεί η θητεία για να αντέξει κάποιος τα έξοδα του στρατού θα πρέπει να αποταμιεύει από το λύκειο.
Ένας δεκανέας αποκάλεσε ένα αεροπλάνο «αστέρι που πέφτει πολύ αργά» και μας προέτρεψε να κάνουμε μια ευχή! Η ευχή μου δεν υλοποιήθηκε.
Δεν έχω πρόβλημα που ξυπνάω μέσα σ’ένα στρατόπεδο. Το πρόβλημα μου είναι ότι πρέπει να σηκωθώ από το κρεβάτι.
Κάναμε την πρώτη μας πορεία με όπλα και εξαρτύσεις. Πουθενά δεν μας υποδέχτηκαν σαν ήρωες. Απογοήτευση.
Τόσες πολλές πεταμένες γόπες, τόσα λίγα πρόθυμα χέρια.
Ένας φαντάρος προσπάθησε να μου μάθει την ιεραρχία των ανωτερων. Η σκηνή θύμισε την προσπάθεια του Τζοι απ’τα “Φιλαράκια” να μάθει Γαλλικά.
Απ’οτι έχω καταλάβει, σε περίπτωση πολέμου θα’μαι ο “κομπάρσος σε ταινία δράσης που σκοτώνεται στο πεντάλεπτο χωρίς να μάθουμε καν το όνομα του’.
Ξυπνάω νωρίς, όλοι με φωνάζουν με το επώνυμο μου και παίζω συχνά τάβλι. Ο στρατός μάλλον είναι μια σκουληκότρυπα που σε γυρνάει στο λύκειο.
Οι μέρες κυλάνε τόσο βαρετά στο στρατό που στο τάβλι παίζουμε ως το τέλος χαμένες παρτίδες που θα παρατούσαν ακόμα και οι φυλακισμένοι.
Η μεγαλύτερη συνεισφορά των σπουδών σου στη στρατιωτική θητεία εντοπίζεται στο ότι συμμετέχεις στα τουρνουά τάβλι έχοντας καλή προϋπηρεσία.
Τα περισσότερα στρατόπεδα της παραμεθορίου είναι σε μέρη που πηγαίνεις μόνο για την ανακουφιστική ευτυχία που νιώθεις όταν τα εγκαταλείπεις.
Αφήστε επιτελούς τις έχθρες και θεσμοθετήστε παγκόσμια εκεχειρία μερικών ωρών για να μπορέσουμε να δούμε και οι φαντάροι το Μπάρτσα-Ρεάλ.
Αν είσαι γυναίκα με συμπτώματα νυμφομανίας ένα από τα νησιά που είναι γεμάτα φαντάρους είναι το δικό σου Ελ Ντοράντο.
Είδα εφιάλτη πως είμαι φαντάρος. Ξύπνησα στο στρατόπεδο. Στο στρατό τα όνειρα πραγματοποιούνται.
Πριν το στρατό πίστευα ότι υπάρχει σοβαρό έλλειμμα γνώσης γεωγραφίας στην Ελλάδα. Στο στρατό σιγουρεύτηκα.
Δυο πράγματα μένουν απ’το στρατό: Ατέλειωτες ιστορίες που καταλαβαίνουν μόνο όσοι έχουν πάει και μια τεράστια τρύπα στις αποταμιεύσεις σου.
Ξεκίνησε η άδεια, είμαστε πλέον στο πλοίο μακριά απ’το στρατόπεδο αλλά αν φωνάξει κανείς ένα πρόσταγμα «Άντρες, προσο-χη» άνετα βυθιζόμαστε.
Ανέφερα σ’ενα φαντάρο τον Περίδη και μου’πε «Πιεριδη την λένε». Θέλω να χώσω τη ξιφολόγχη στο αυτί μου και να πιέσω μέχρι να βγει απ’το άλλο.
Θα έκανα γκάλοπ στο λόχο για το αν το «Soldier of fortune» είναι του Σφακιανάκη αλλά το σημάδι μου με το όπλο είναι ακόμα σε τραγικό επίπεδο.
Στο στρατόπεδο ασχολούμαστε με τόσο ανούσια πράγματα που έχω την υποψία πως δεν επηρεάζουν καθόλου τις αγορές και το χρηματιστήριο του Τόκιο.
Η συντήρηση των οχημάτων γίνεται με το παραδοσιακό σύστημα “ανοίγω καπό, κοιτάω χωρίς να καταλαβαίνω Χριστό και σχολιάζω «όλα φαίνονται οκ»“.
Αν πεις «να’χαμε ένα σάντουιτς με καλαμάκι και λίγο κασέρι» μπροστά σ’ενα Σαλονικιό κι έναν Αθηναίο θα μαλώνουν μέχρι να λήξει η θητεία τους.
Το γεγονός ότι άνθρωποι καταφέρνουν και κατουράνε εκτός της Τούρκικης τουαλέτας νομίζω ότι επιβεβαιώνει τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου.
Είμαι πλέον σίγουρος ότι όλες τις διαδικασίες στο στρατό τις σχεδιάζει μια επιτροπή που αποτελείται από άτομα που δεν μιλιούνται μεταξύ τους.
Πάρτε μετάθεση σε νησί μας λέγανε, θα γνωρίσετε… μας λέγανε αλλά δεν ακούγαμε την κατάληξη της πρότασης από τον αέρα.
Αν φυσήξει λίγο ακόμα θα μετακινηθεί ολόκληρο το νησί προς την ενδοχώρα και θα χάσουμε την άδεια παραμεθορίου.
Αν βρείτε δυο φαντάρους με εξαρτύσεις και όπλα να μοιάζουν σαν χαμένοι κάπου στην Αθήνα, ενημερώστε το ΓΕΣ. Είναι η πρωινή μας περίπολος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου